Skip to main content

Onderzoek en publieke dienstverlening op het vlak van de fysica en chemie van de atmosfeer van de Aarde en van andere planeten, en de kosmische ruimte.

Dit voorjaar werd de Noordpool gekenmerkt door wat misschien wel het grootste gat in de ozonlaag is dat ooit over de Noordpool is geregistreerd. Het ozongat is een seizoensgebonden fenomeen dat jaarlijks boven het Zuidpoolgebied (Antarctica) wordt waargenomen. Een ozongat boven de Noordpool is echter zeldzamer. Sinds het begin van de satellietwaarnemingen boven dit gebied in 1978 is er boven de Noordpool slechts één ozongat ontstaan, in 2011. Ongebruikelijke meteorologische omstandigheden zijn verantwoordelijk voor dit uitzonderlijk fenomeen.

Deze week kwam een vraag binnen: “Is het gewoon een indruk, of is de hemel blauwer dan voor de lockdown?” Het gaat hier niet over het weer en over de wolken, maar over de kleur van de lucht zelf.

Om deze vraag te beantwoorden schreef onze wetenschapper, Christine Bingen, eerst het artikel Blauwe hemel op Aarde, waar komt die kleur vandaan? .

Het is ongelooflijk om te denken dat stukken van een protoplaneet - een kleine babyplaneet die nooit de kans heeft gehad om een echte te worden - verspreid zijn over het zonnestelsel en hun weg hebben gevonden naar de planeet Aarde, in ons tijdperk! En niet alleen dat, één stuk van de protoplaneet Vesta is zelfs helemaal tot in België geraakt. Het viel neer in 1971 in een schuur in het Waalse dorp Tintigny, met de heer Eudore Schmitz als getuige. Het werd toen toevertrouwd aan de dorpsleraar voor identificatie, maar raakte meer dan 40 jaar lang in de vergetelheid.

Er zijn veel artikels en uitspraken in omloop over de effecten van het Coronavirus op de luchtkwaliteit, ook van ons (zie artikel over NO2-vervuiling in China). We willen graag denken dat de luchtkwaliteit enorm is verbeterd sinds ons leven zo goed als stil is komen te liggen, maar zoals altijd is de werkelijkheid complex. Hier zijn een paar wetenschappelijke feiten voor u.

De rand van de wereld, waar zou dat zijn? Onze over-over-overgrootvaders en overgrootmoeders hebben zich deze vraag gesteld, overtuigd dat het ergens te vinden moest zijn. Natuurlijk weten we nu dat er geen einde of rand is (hoewel sommige individuen in de wereld dit idee helaas nog niet lijken te hebben begrepen), maar er zijn nog steeds plaatsen waar je het 'einde van onze wereld' kunt zien, en misschien het gevoel hebt dat je er bent.

Het ASPA-instrument had een vrij onconventioneel ontstaan in vergelijking met andere wetenschappelijke instrumenten die we bij het BIRA ontwikkelen. Het is ontworpen, gebouwd, getest en gebruikt zonder een specifiek budget. Toch is volgens mij de realisatie ervan een groot succes, gezien de beperkte middelen (zowel in tijd als geld) die beschikbaar waren.